استراتژی خرید هواپیماهای بدون سرنشین

سیاست هواپیماهای بدون سرنشینواین سوال که آیا می تواند پرواز کند

1. در چین، پهپادها کمتر از 250 گرم وزن دارند، نیازی به ثبت نام و گواهینامه رانندگی ندارند (کمی شبیه دوچرخه، بدون پلاک، بدون ثبت نام، بدون گواهینامه رانندگی، اما همچنان باید قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت کنند.

وزن این پهپاد بیش از 250 گرم است، اما وزن برخاستن از 7000 گرم بیشتر نیست.شما باید در سایت سازمان هواپیمایی کشوری ثبت نام کنید، پس از تکمیل ثبت نام، یک کد QR به شما داده می شود، باید آن را روی پهپاد خود بچسبانید، که معادل چسباندن کارت شناسایی در هواپیما است (کمی شبیه دوچرخه برقی که نیاز به ثبت نام دارد، اما به گواهینامه رانندگی نیاز ندارد)

2. وزن برخاست هواپیمای بدون سرنشین بیشتر از 7000 گرم است و گواهینامه رانندگی هواپیماهای بدون سرنشین الزامی است، چنین پهپادی معمولاً اندازه بزرگی دارند و اغلب برای عملیات های خاص مانند نقشه برداری و نقشه برداری، حفاظت از گیاهان و غیره استفاده می شوند.

نکاتی برای خرید پهپاد

1. کنترل پرواز 2. جلوگیری از موانع 3. لرزش گیر 4. دوربین 5. انتقال تصویر 6. زمان استقامت

کنترل پرواز

کنترل پرواز به راحتی قابل درک است.می توانید تصور کنید چرا می توانیم محکم بایستیم و چرا وقتی راه می رویم زمین نمی خوریم؟زیرا مخچه ما عضلات قسمت های مختلف بدن را برای سفت شدن یا شل شدن کنترل می کند تا به هدف تعادل بدن دست پیدا کند.در مورد پهپادها هم همینطور.پروانه ها عضلات آن هستند، پهپاد می تواند به طور دقیق شناور، بلند کردن، پرواز و سایر عملیات را انجام دهد.

در مورد پهپادها هم همینطور.برای درک محیط اطراف به سنسورهای مختلف متکی است تا قدرت پروانه را تنظیم کند تا پرواز دقیق را در محیط های مختلف حفظ کند که این نقش کنترل پرواز است.

به عنوان مثال، برخی از پهپادهای اسباب‌بازی هیچ چشمی ندارند که بتواند محیط را درک کند، بنابراین متوجه خواهید شد که پرواز این پهپاد بسیار ناپایدار است و هنگام مواجهه با نسیم به راحتی مانند یک نوزاد کنترل خود را از دست می‌دهد.نوزاد با چشمان بسته بی‌ثبات راه می‌رود، اما اگر نسیم خفیفی در هوا وزید، با باد غیرقابل کنترلی می‌رود.

اکثر پهپادهای میان رده دارای GPS اضافی هستند تا راه خود را بشناسد و بتواند دورتر پرواز کند.با این حال، این نوع پهپاد فاقد حسگر جریان نوری است و همچنین دارای «چشم‌هایی» مانند قطب‌نما نیست که بتواند محیط اطراف و وضعیت خود را درک کند، بنابراین هیچ راهی برای دستیابی به شناور دقیق وجود ندارد.هنگامی که در ارتفاع کم شناور می شوید، متوجه خواهید شد که آزادانه شناور می شود، مانند یک نوجوان شیطان که توانایی کنترل خود را ندارد و دوست دارد به اطراف بدود.این نوع پهپاد قابلیت بازی بالایی دارد و می توان از آن به عنوان اسباب بازی برای پرواز استفاده کرد.

پهپادهای رده بالا اساساً مجهز به سنسورهای مختلفی هستند که می توانند به طور مداوم قدرت پروانه را مطابق با وضعیت خود و محیط اطراف تنظیم کنند و می توانند به طور دقیق شناور شوند و در یک محیط بادخیز به طور پایدار پرواز کنند.اگر صاحب یک پهپاد سطح بالا هستید، متوجه خواهید شد که مانند یک فرد بالغ بالغ و پایدار است و به شما این امکان را می دهد که با اطمینان پهپاد را به آسمان آبی پرواز دهید.

اجتناب از مانع

پهپادها برای دیدن موانع به چشم های سراسر بدنه تکیه می کنند، اما این عملکرد به تعداد زیادی دوربین و سنسور نیاز دارد که باعث افزایش وزن هواپیما می شود.علاوه بر این، تراشه های با کارایی بالا برای پردازش این داده ها مورد نیاز است.

به عنوان مثال، اجتناب از مانع پایین: اجتناب از مانع عمدتاً هنگام فرود استفاده می شود.می تواند فاصله هواپیما تا زمین را حس کند و سپس به آرامی و خودکار فرود بیاید.اگر پهپاد قابلیت اجتناب از موانع پایینی نداشته باشد، هنگام فرود نمی‌تواند از موانع اجتناب کند و مستقیماً روی زمین می‌افتد.

اجتناب از موانع جلو و عقب: از ضربه زدن به عقب هواپیمای بدون سرنشین در هنگام برخورد از جلو و شلیک های معکوس خودداری کنید.هنگامی که عملکرد اجتناب از مانع برخی از هواپیماهای بدون سرنشین با موانع روبرو می شود، به طرز دیوانه کننده ای روی کنترل از راه دور هشدار می دهد و همزمان به طور خودکار ترمز می کند.

اجتناب از مانع بالایی: اجتناب از مانع بالایی عمدتاً برای دیدن موانعی مانند لبه بام و برگ ها هنگام پرواز در ارتفاع کم است.در عین حال، عملکرد اجتناب از موانع در جهات دیگر را دارد و می تواند با خیال راحت در جنگل سوراخ کند.این اجتناب از موانع هنگام عکاسی در محیط های خاص بسیار مفید است، اما اساساً برای عکاسی هوایی در ارتفاعات بیرونی بی فایده است.

اجتناب از موانع چپ و راست: عمدتاً زمانی استفاده می‌شود که پهپاد در حال پرواز به طرفین یا چرخش است، اما در برخی موارد (مانند تیراندازی خودکار)، اجتناب از مانع چپ و راست می‌تواند با اجتناب از مانع جلو و عقب جایگزین شود.

فقط می توان گفت که روی کیک است، اما کاملاً قابل اعتماد نیست، زیرا در واقع به راحتی می توان چشمان خود را فریب داد، مانند شیشه شفاف، نور قوی، نور کم، زوایای دشوار و غیره، بنابراین اجتناب از مانع است. not 100% safe, it just increases your fault tolerance rate, everyone should fly safely when using drones.

ضد لرزش

محور پیچ: هنگامی که هواپیما به سمت بالا شیرجه می‌زند یا به سمت بالا بلند می‌شود یا با باد شدید جلو یا عقب مواجه می‌شود، دوربین را می‌توان ثابت نگه داشت.

همکاری این سه محور می تواند دوربین پهپاد را مانند سر مرغ ثابت کند و در شرایط مختلف بتواند عکس های پایداری بگیرد.

معمولاً پهپادهای اسباب‌بازی رده پایین دارای ضد لرزش گیمبال نیستند.

پهپادهای میان رده دارای دو محور چرخش و زمین هستند که برای استفاده معمولی کافی است، اما در هنگام پرواز شدید صفحه نمایش با فرکانس بالا می لرزد.

گیمبال سه محوره جریان اصلی پهپادهای عکاسی هوایی است و می تواند تصویری بسیار پایدار حتی در محیط های با ارتفاع بالا و باد داشته باشد.

دوربین

پهپاد را می توان به عنوان یک دوربین پرنده درک کرد و ماموریت آن همچنان عکاسی هوایی است.CMOS با اندازه بزرگ با قسمت پایینی بزرگ، سبک‌تر به نظر می‌رسد و هنگام عکاسی از اشیاء کم نور در تاریکی در شب یا در راه دور سودمندتر خواهد بود.

سنسورهای دوربین اکثر پهپادهای عکاسی هوایی اکنون کوچکتر از 1 اینچ هستند که مشابه دوربین اکثر تلفن های همراه است.تعدادی 1 اینچی نیز وجود دارد.در حالی که 1 اینچ و 1/2.3 اینچ تفاوت چندانی به نظر نمی رسد، مساحت واقعی چهار برابر این تفاوت است.این شکاف چهار برابری شکاف بزرگی را در عکاسی در شب باز کرده است.

در نتیجه، پهپادهای مجهز به حسگرهای بزرگ می توانند تصاویر روشن تر و جزئیات سایه غنی تری در شب داشته باشند.برای اکثر افرادی که در طول روز سفر می کنند و عکس می گیرند و برای لحظه ها ارسال می کنند، اندازه کوچک کافی است؛برای کاربرانی که به کیفیت تصویر بالا نیاز دارند و می توانند برای دیدن جزئیات زوم کنند، لازم است پهپادی با سنسور بزرگ انتخاب کنند.

انتقال تصویر

اینکه هواپیما چقدر می تواند پرواز کند، عمدتاً به انتقال تصویر بستگی دارد.انتقال تصویر را می توان به طور تقریبی به انتقال ویدئوی آنالوگ و انتقال ویدئوی دیجیتال تقسیم کرد.

صدای گفتاری ما یک سیگنال آنالوگ معمولی است.وقتی دو نفر رو در رو با هم صحبت می کنند، تبادل اطلاعات بسیار کارآمد است و تاخیر آن کم است.با این حال، اگر دو نفر از هم دور باشند، ارتباط صوتی می تواند دشوار باشد.بنابراین، سیگنال آنالوگ با فاصله کوتاه انتقال و توانایی ضعیف ضد تداخل مشخص می شود.مزیت این است که تاخیر ارتباطی کوتاه برد کم است و بیشتر برای پهپادهای مسابقه ای که نیاز به تاخیر زیاد ندارند استفاده می شود.

انتقال تصویر سیگنال دیجیتال مانند دو نفر است که از طریق سیگنال با هم ارتباط برقرار می کنند.باید آن را ترجمه کنید تا منظور دیگران را بفهمید.در مقایسه، تاخیر بیشتر از سیگنال آنالوگ است، اما مزیت آن این است که می توان آن را در مسافت طولانی مخابره کرد، همچنین توانایی ضد تداخل آن نیز بهتر از سیگنال آنالوگ است، بنابراین انتقال تصویر سیگنال دیجیتال بیشتر برای پهپادهای عکاسی هوایی که نیاز به پرواز در مسافت طولانی دارند استفاده می شود.

اما انتقال تصویر دیجیتال مزایا و معایبی نیز دارد.این پهپاد مانند یک روتر بی سیم است و سیگنال های WIFI را ارسال می کند.می توانید از تلفن همراه خود برای اتصال به WIFI برای انتقال سیگنال با پهپاد استفاده کنید.با این حال، WIFI به طور گسترده استفاده می شود، بنابراین کانال جاده برای اطلاعات نسبتاً شلوغ خواهد بود، کمی شبیه یک جاده عمومی عمومی یا بزرگراه، با اتومبیل های بسیار زیاد، تداخل سیگنال جدی، کیفیت انتقال تصویر ضعیف، و فاصله انتقال کوتاه، به طور کلی در داخل 1 کیلومتر.

برخی از شرکت‌های تولید پهپاد، انتقال تصویر دیجیتالی اختصاصی خود را خواهند ساخت، گویی که جاده‌ای جداگانه برای خود ساخته‌اند.این جاده فقط برای پرسنل داخلی باز است و ازدحام کمتری دارد، بنابراین انتقال اطلاعات کارآمدتر، فاصله انتقال بیشتر و تاخیر کمتر است.این انتقال تصویر دیجیتال ویژه معمولاً اطلاعات را مستقیماً بین پهپاد و کنترل از راه دور منتقل می کند و سپس کنترل از راه دور به تلفن همراه متصل می شود تا صفحه نمایش را از طریق کابل داده نمایش دهد.این مزیت افزوده عدم تداخل با شبکه تلفن همراه شما را دارد.پیام های ارتباطی را می توان به طور معمول دریافت کرد.

به طور کلی، فاصله بدون تداخل این نوع انتقال تصویر حدود 10 کیلومتر است.

اما 8 کیلومتر با استانداردهای اروپا، چین و ژاپن است.

ثانیاً تداخل در مناطق شهری نسبتاً جدی است ، بنابراین فقط می تواند 2400 متر پرواز کند.اگر در حومه شهرها، شهرهای کوچک یا کوهستان، تداخل کمتری وجود دارد و می تواند به دورتر منتقل شود.

سوم، در مناطق شهری، ممکن است درختان یا ساختمان های بلند بین هواپیما و کنترل از راه دور وجود داشته باشد و فاصله انتقال تصویر بسیار کوتاهتر خواهد بود.

زمان باتری

عمر باتری اکثر پهپادهای عکاسی هوایی حدود 30 دقیقه است.این همچنان عمر باتری برای پرواز آهسته و پیوسته بدون باد یا معلق ماندن است.اگر به طور معمولی خارج شود، در عرض 15-20 دقیقه تمام می شود.

افزایش ظرفیت باتری می تواند عمر باتری را افزایش دهد، اما مقرون به صرفه نیست.دو دلیل وجود دارد: 1. افزایش ظرفیت باتری به ناچار منجر به هواپیماهای بزرگتر و سنگین تر می شود و راندمان تبدیل انرژی پهپادهای مولتی روتور بسیار پایین است.به عنوان مثال، یک باتری 3000 میلی آمپر ساعتی می تواند 30 دقیقه پرواز کند.عمر باتری 30 دقیقه ای باید نتیجه بررسی جامع اندازه، وزن، هزینه و عمر باتری پهپاد تحت شرایط فنی فعلی باشد.

اگر یک پهپاد با عمر باتری طولانی می خواهید، باید چند باتری دیگر تهیه کنید یا یک پهپاد با دو روتور کم مصرف تر انتخاب کنید.